استان فارس : آبشار مارگون یکى از زیباترین مناطق ایران و فارس میباشد. این آبشار در شمال شهرستان سپیدان واقع شده است
زیبایى این آبشار در آن است که آب آن از ارتفاع بالا از چندین نقطه به پائین کوه سرازیر میشود. وجود درختان جنگلى، ناحیه کوهستانى زیبا و رودخانه اى با آب زلال در پایین آبشار طبیعت منطقه مارگون را بسیار زیبا کرده است. در گذشته نه چندان دور براى رفتن به آبشار باید راه سختى را مى پیمودند، اما هم اینک جاده اى تا نزدیکى آبشار مارگون احداث شده که عبور و مرور به آبشار مارگون را بسیار راحت کرده است.

استان فارس : در ناحیه شمال غربى دشت کامفیروز در غرب شیراز دره اى بسیار زیبا با ارتفاعى نزدیک به 1800 متر از سطح دریا قرار دارد که یکى از دیدنى ترین تفریح گاههاى طبیعى استان فارس و جاذبه هاى طبیعى به شمار میرود.
پوشش گیاهى مناسب، تپه هاى جنگل گونه از جنس درختان بلوط و بادام کوهى، آب فراوانى که از مظهر چشمه ها از کوه در مسیر دره به طرف پایین سرازیر میشود و وجود گیاهان و درختان در مسیر این نهر موجب شده تا منطقه بهشت گمشده یا تنگ بستانک از زیبایى خاصى برخوردار باشد. مسیر تنگه در ادامه تا نزدیکى هاى کوه دنا امتداد دارد که مسیر آن با فضاى سبز زیبا و پوشش گیاهى جالبى همراه است.
بهشت گمشده در تابستانها محلى مناسب براى تفریح علاقه مندان به طبیعتى زیبا میباشد تا آنجا که دوستداران طبیعت در قسمتهاى مختلف این دره چادرهایى بر پا کرده و در این محل چند شب اقامت میکنند.

گمشده
استان فارس : در ناحیه شمال غربى دشت کامفیروز در غرب شیراز دره اى بسیار زیبا با ارتفاعى نزدیک به 1800 متر از سطح دریا قرار دارد که یکى از دیدنى ترین تفریح گاههاى طبیعى استان فارس و جاذبه هاى طبیعى به شمار میرود. پوشش گیاهى مناسب، تپه هاى جنگل گونه از جنس درختان بلوط و بادام کوهى، آب فراوانى که از مظهر چشمه ها از کوه در مسیر دره به طرف پایین سرازیر میشود و وجود گیاهان و درختان در مسیر این نهر موجب شده تا منطقه بهشت گمشده یا تنگ بستانک از زیبایى خاصى برخوردار باشد. مسیر تنگه در ادامه تا نزدیکى هاى کوه دنا امتداد دارد که مسیر آن با فضاى سبز زیبا و پوشش گیاهى جالبى همراه است. بهشت گمشده در تابستانها محلى مناسب براى تفریح علاقه مندان به طبیعتى زیبا میباشد تا آنجا که دوستداران طبیعت در قسمتهاى مختلف این دره چادرهایى بر پا کرده و در این محل چند شب اقامت میکنند.
می آیی ومن می روم ای مرد دیگر                                                                                               چون تیرگی از بیخ گوش صبحگاهی                                                                                                می آیی و من میروم. زیباست، زیبا                                                                                                باران نرمی بر غبار کوره راهی.                                                                                                                                                                                                                                                                          دشت بلا خیز غریب تفته ای بود                      هر تپه ای چون طاولی چرکین بر آن دشت!         ما سوختیم و خیمه بر کندیم و رفتیم                  اینک تو می آیی برای سیر و گلگشت؟              حلاج ها بر دار رقصیدند و رفتند                                                                                                  شیطان خدایی کرد،در این دشت سوزان                                                                                       این قصر عاج افتخار آمیز تاریخ                                                                                                     بر پاستی از استخوان تیره روزان.                                                                                                                                   تابوت خون آلود من گهواره ی توست جنباند نت دست پلید پیر تقدیر           هشدار،یک دنیا فریب و رنگ و بازیست روزی شنیدی گر کسی می گفت: تدبیر!   می آیی ومن می روم ،بدرود،بدرود،                                                                                             چیزی نیاوردیم و چیزی هم نبردیم                                                                                                بیهوده بودن تلخ دردی بود، اما...                                                                                                                                  اما...! چه درد انگیز ما بیهوده مردیم!

تغییر رمز
[عناوین آرشیوشده]